Oko za oko, ząb za ząb - ebook Nora Feller miała rozpocząć w Malmö nowe życie. Gdy zostaje jednak oskarżona o usiłowanie zabójstwa, musi znaleźć sojuszników, którzy pomogą jej oczyścić się z zarzutów. oko za oko, ząb za ząb . English. Życie za granicą Wskazówki i porady, jak żyć za granicą Wszystko, co musisz wiedzieć o życiu w innym państwie Więcej Tłumaczenia w kontekście hasła "ząb" byłoby" z polskiego na angielski od Reverso Context: Faktycznie, stosowanie zasady "oko za oko, ząb za ząb" byłoby niegodne naszego wspólnego dziedzictwa poszanowania praw człowieka, o którym tak często zapominają nasi polityczni decydenci. 2 osoby uznały to za pomocne. Mаrtin. Zasada oko za oko, ząb za ząb pierwszy raz pojawiła się w Kodeksie Hammurabiego * w XVII w. p.n.e. (18. wieku przed naszą erą). Zasada ta oznacza sprawiedliwość między dwójką osób — jeśli ktoś zniszczy mi podręcznik od historii to ja zniszczę jego podręcznik od historii. Zemszczę się Co to znaczy Oko? Definicja słowa Oko w serwisie Miejski.pl - Tak, przyjdź po nią za 10min. - Oko . Data dodania: 2007-01-07 Mat. 5:38 - Nowy Testament - Biblia internetowa. Tekst grecki (Textus receptus): ηκουσατε οτι ερρεθη οφθαλμον αντι οφθαλμου και οδοντα αντι οδοντος. Biblia Warszawska: Słyszeliście, iż powiedziano; Oko za oko, ząb za ząb. Biblia Tysiąclecia: Słyszeliście, że powiedziano: Oko za twe1M. Starotestamentalna zasada "oko za oko, ząb za ząb" jest drugim - obok zarzutu o wymordowaniu narodów kananejskich - najczęściej powtarzanym argumentem, jakoby Bóg Starego Testamentu był Bogiem okrutnym, zupełnie niepodobnym do miłosiernego Boga, który jest głoszony w Ewangelii. Sama zaś Ewangelia - mogłoby się wydawać - zawiera na ten temat wypowiedzi trudne do zharmonizowania. Z jednej bowiem strony, Pan Jezus mówił w Kazaniu na Górze: "Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo proroków. Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić" (Mt 5,17). Z drugiej zaś strony, w tym samym Kazaniu na Górze Jezus jakby przeciwstawia sobie rozwiązanie stare i nowe: "Słyszeliście, że powiedziano: Oko za oko, ząb za ząb! A Ja wam powiadam: Nie stawiajcie oporu złemu. Jeśli cię kto uderzy w prawy policzek, nadstaw mu i drugi!" (Mt 5,38n). Zacznijmy od powiedzenia paru dobrych słów na temat karania taką samą szkodą, jaka została spowodowana przez przestępstwo, czyli na temat tzw. prawa talionu. Jak wiadomo, ten system kary znany był już w Kodeksie Hammurabiego, natomiast w Biblii po raz pierwszy spotykamy go w tekście przymierza Boga z patriarchą Noem. W tekście tym za pomocą prawa talionu podkreślono szczególność człowieka w porównaniu do innych stworzeń tej ziemi. Mianowicie Bóg, upoważniając człowieka do spożywania mięsa zwierząt, zarazem bierze w najszczególniejszą obronę życie ludzkie: "Upomnę się u człowieka o życie człowieka i u każdego o życie brata. [Jeśli] kto przeleje krew ludzką, przez ludzi ma być przelana krew jego, bo człowiek został stworzony na obraz Boga" (Rdz 9,5n). Zagrożenie karą śmierci za zabicie drugiego człowieka wyraża tu więc prawdę, że ludzkiego życia nie da się wycenić w wartościach materialnych. Wprawdzie człowiek, podobnie jak zwierzęta, jest stworzeniem Bożym, ale tym się różni od zwierząt, że został stworzony na obraz samego Boga. Toteż nie ma na tej ziemi wartości, która mogłaby zrównoważyć wartość życia ludzkiego. Myślenie prymitywne? Może. Przypomnijmy sobie jednak kampanię na rzecz wprowadzenia kary śmierci za zabójstwo, którą prowadził Andrzej Frycz Modrzewski, jeden z najbardziej światłych myślicieli złotego wieku kultury polskiej. A domagał się tej kary nie dlatego, że był taki krwawy; przeciwnie: przerażała go łatwość, z jaką można było wówczas u nas bezkarnie zabić człowieka. Dzisiaj - w walce o świętość życia ludzkiego - Frycz Modrzewski poszedłby zapewne o krok dalej; ponieważ zabójstwa (z wyjątkiem niestety zabijania nie narodzonych) przestały być plagą społeczną, Modrzewski zapewne domagałby się zniesienia kary śmierci nawet za zabójstwo. Przez zniesienie bowiem kary śmierci, jeśli tylko nie grozi to bezkarnością zbrodni, świętość życia ludzkiego jest jeszcze bardziej podkreślona. Były jednak czasy, kiedy świętości życia ludzkiego broniła zasada odwetu. W Polsce wprowadzenia tej zasady trzeba było się domagać jeszcze w XVI wieku, w półtora tysiąca lat od uwieńczenia Starego Testamentu Ewangelią. Otwórzmy drugą z kolei księgę Starego Testamentu, Księgę Wyjścia. Czytamy tam o karze za pobicie kobiety: "Jeśli poniesie ona jakąś szkodę, wówczas winowajca odda życie za życie, oko za oko, ząb za ząb, rękę za rękę, nogę za nogę, oparzenie za oparzenie, ranę za ranę, siniec za siniec" (Wj 21,23-25). Brzmi to okrutnie? Oczywiście! Ale spójrzmy bardziej wnikliwie. Zauważmy najpierw, że kobieta jest tu potraktowana na równi z mężczyzną. Jeśli zważyć na ówczesne społeczne upośledzenie kobiety, tekst ten stanowi ważną wypowiedź w historii przebijania się słowa Bożego do ludzkiej świadomości z prawdą o pełnym człowieczeństwie kobiety i jej równości z mężczyzną. Św. Augustyn zwrócił uwagę na inną jeszcze wymowę zasady "oko za oko, ząb za ząb". Wprawdzie daleko jej do ewangelicznej zasady przebaczenia krzywdzicielowi, jednak nie da się zaprzeczyć temu, że wprowadza ona jakiś porządek w wymierzanie kary. To prawda, był to porządek jeszcze prymitywny, ale ograniczał już nieco krwawe zapędy, podpowiadane przez ducha zemsty. "Czyż nie obserwuje się - mówi św. Augustyn - że ludzie ledwie zaczepieni gotowi są zabić, łakną krwi i aż trudno im wyszukać takie zło dla wroga, które mogłoby ich nasycić? Któż uderzony pięścią nie idzie do sądu, aby ten ukarał sprawcę? Albo też sam chce mu oddać i jeśli nie chwyta za jaką włócznię, to pastwi się nad winowajcą za pomocą pięści i kopniaków. Aby postawić tamę tej nieumiarkowanej i niesprawiedliwej zemście, sprawiedliwe prawo ustanowiło karę odwetu: aby jakiego kto dopuści się przestępstwa, taką ponosił karę. Zatem zasada oko za oko, ząb za ząb nie była zarzewiem gniewu, ale wyznaczała granice; nie rozbudzała tego, co było w stanie uśpienia, ale nakładała kaganiec na rozszalały żywioł". W tekście z Księgi Wyjścia mówi się również o karach za skrzywdzenie niewolnika. Jeszcze nie rozumiano wówczas tego, że jest on w pełni człowiekiem i jego życie jest tak samo święte i nienaruszalne jak życie człowieka wolnego. Toteż kary te są niestety mniejsze niż za skrzywdzenie człowieka wolnego, jednakże w jakimś stopniu samowolę ograniczają. Czytamy tam między innymi: "Jeśliby ktoś uderzył niewolnika lub niewolnicę w oko i spowodował jego utratę, winien za oko obdarzyć ich wolnością. Również gdyby wybił ząb niewolnikowi swemu lub niewolnicy, winien za ząb uczynić ich wolnymi" (Wj 21,26n). Mnie się wydaje, że to już było nauczanie ewangeliczne, tyle że jeszcze na poziomie koślawego stawiania pierwszych liter z alfabetu miłości. Przecież nawet zwykłego czytania i pisania nie da się nauczyć dziecka w ciągu jednego dnia! Przyznajmy jeszcze jedno: że norma "oko za oko i ząb za ząb" uczyła jakoś zasady "Nie czyń drugiemu, co tobie niemiło". Na pewnym etapie rozwoju moralnego zapewne nie dałoby się inaczej pouczyć o tej zasadzie. Nawet dzisiaj, mimo żeśmy tacy niby cywilizowani i w krwawe bójki wdają się jedynie ludzie z marginesu, stosowanie się do zasady "Nie czyń drugiemu, co tobie niemiło" przychodzi nam z trudem. Jak łatwo nam plotkować na temat bliźniego i jacy jesteśmy oburzeni, kiedy dowiadujemy się, że sami zostaliśmy oplotkowani! Niejednemu szacownemu człowiekowi zdarzyło się kiedyś ukraść coś w sklepie lub nie sprostować pomyłki kasjerki - ale ten sam człowiek jakżeż będzie pomstował na drugiego, który oszuka go podobnie! Naprawdę wielka to sztuka starać się wychodzić poza swój punkt widzenia, usiłować spojrzeć na swoje postępowanie z cudzej perspektywy. Trudnej tej sztuki uczył Bóg w Starym Testamencie w sposób bardzo surowy. Zapewne łagodniejszego języka wówczas by jeszcze ludzie nie zrozumieli. "Jeśli sędziowie - czytamy w Księdze Powtórzonego Prawa - zbadawszy sprawę dokładnie, dowiodą fałszu świadkowi, który fałszywie oskarżył brata swego, uczyńcie mu, jak on zamierzał uczynić swemu bratu. Usuniesz zło spośród ciebie, a reszta słysząc to, ulęknie się i nie uczyni więcej nic takiego pośród siebie. Twe oko nie będzie miało litości. Życie za życie, oko za oko, ząb za ząb, noga za nogę" (19,18-21). Nie wszyscy może wiedzą, że właśnie ze Starego Testamentu pochodzi przysłowie "Kto pod kim dołki kopie, sam w nie wpada". Pojawia się tam ono aż kilkakrotnie (Prz 26,27; Koh 10,8; Syr 27,26). Właśnie na zasadzie wyrażonej w tym przysłowiu zostali skazani na śmierć niegodziwi starcy, którzy usiłowali wysłać na ukamienowanie niewinną Zuzannę: "I oddano im według zła, które wyrządzili bliźniemu, aby spełnić Prawo Mojżeszowe; zabili ich przeto, a krew niewinna ocalała w owym dniu" (Dn 13,61n). Ufam, że się rozumiemy. Nie twierdzę przecież, że moralność Starego Testamentu była moralnością doskonałą. Z całą pewnością była to jeszcze moralność niedoskonała, jeszcze przedewangeliczna. Ale nie była ona przeciwna Ewangelii. Wręcz odwrotnie: moralność Starego Testamentu prowadziła do Ewangelii, przygotowywała do niej i wychowywała. Tak jak nauka rozpoznawania i pisania literek alfabetu przygotowuje do czytania i rozumienia Pana Tadeusza. Zobaczmy teraz, jak sympatycznie prawo talionu pojawia się w Ewangelii: "Nie sądźcie, abyście nie byli sądzeni. Bo takim samym sądem, jakim wy sądzicie, was sądzić będą; i taką miarą, jaką wy mierzycie, wam odmierzą" (Mt 7,1n). Ewangelia, jakkolwiek głosi moralność doskonałą, jest przeznaczona dla ludzi wciąż jeszcze niedoskonałych: ostateczną doskonałość osiągniemy dopiero w życiu wiecznym. Otóż jako słuchacze Ewangelii możemy się znajdować na bardzo różnych poziomach rozwoju duchowego. Dlatego też wspomniane przed chwilą słowa Pana Jezusa zapewne inaczej przemówią do człowieka duchowo nieokrzesanego, inaczej zaś do człowieka trochę już przenikniętego światłem Ewangelii. Człowiek duchowo nieokrzesany - jeśli przejmie się tymi słowami - powstrzyma się od złego sądu i będzie próbował stosować wobec bliźniego miarę dobra ze względu na swój własny interes: aby odmierzone mu zostało taką miarą, jaką on mierzył innym. Natomiast ten drugi człowiek, bardziej może świadom swojej grzeszności i wobec tego bardziej złakniony Bożego miłosierdzia, łatwiej zrozumie potrzebę naszej międzyludzkiej solidarności w wyzwalaniu się ze zła, łatwiej też mu błagać o miłosierdzie Boże dla bliźniego, który czyni zło. W każdym razie i jednego, i drugiego nauka Pana Jezusa zbliży do doskonałości, jeśli tylko obaj - każdy na swoją miarę - się nią przejmą. A przecież nauka ta jednoznacznie nawiązuje do starotestamentalnego prawa talionu. Wyraźnie trzeba jednak powiedzieć, że odwet fizyczny jako metoda przybliżania się do sprawiedliwości utracił definitywnie swoją prawomocność w wymiarze Ewangelii. Świadczą o tym nie tylko słowa Pana Jezusa ze znanego już nam wersetu Mt 5,39. Przypomnijmy sobie parę wypowiedzi apostolskich na ten temat: "Nikomu złem za zło nie oddawajcie... Nie wymierzajcie sprawiedliwości sami sobie, lecz pozostawcie to pomście Bożej. Napisano bowiem: Do Mnie należy pomsta, Ja wymierzę zapłatę - mówi Pan" (Rz 12,17-19). Podobnie w Pierwszym Liście do Tesaloniczan: "Uważajcie, aby nikt nie odpłacał złem za zło. Zawsze usiłujcie czynić dobrze, sobie nawzajem i wobec wszystkich" (5,15). Żeby rad tych i wezwań nie rozumieć ogólnikowo, warto sobie przypomnieć, jak bardzo Apostoł Paweł miał za złe chrześcijanom z Koryntu, że w poszukiwaniu sprawiedliwości odwołują się do sądów, i to sądów pogańskich: "Brat oskarża brata, i to przed niewierzącymi. Już samo to nie przystoi, że w ogóle zdarzają się wśród was sądowe sprawy. Czemuż nie znosicie raczej niesprawiedliwości? Czemuż nie ponosicie raczej szkody?" (1 Kor 6,6n) No cóż, Pan Jezus powiedział kiedyś: "Temu, kto chce prawować się z tobą i wziąć twoją szatę, odstąp i płaszcz. Zmusza cię kto, żeby iść z nim tysiąc kroków, idź dwa tysiące" (Mt 5,40n). Trudna to nauka, niepojęta, ale jakoś nas przecież zobowiązuje. O tym, co najwspanialsze, powiem dopiero na końcu. W Nowym Testamencie zasada talionu została jeden raz zastosowana w całej rozciągłości. Odwetu dokonał Boski Mściciel Jezus Chrystus, Zbawiciel ludzi. Otóż zgodnie z prawem talionu na karę śmierci została skazana śmierć. Mianowicie śmierć, ten straszny wróg człowieka, dopuściła się niesprawiedliwie zamachu na Człowieka doskonale sprawiedliwego, który jest Synem Bożym. W ten sposób zasłużyła sobie na to, żeby sama została uśmiercona. O tym uśmierceniu śmierci Apostoł Paweł woła radośnie: "Gdzież jest, o śmierci, twoje zwycięstwo? Gdzież jest, o śmierci, twój oścień?" (1 Kor 15,55) Ostatecznie zostanie ona uśmiercona w dniu powszechnego zmartwychwstania, kiedy Chrystus Syn Boży objawi się w całej swej chwale jako zwycięzca szatana i śmierci i jako nasze Życie i Prawda. "Jako ostatni wróg, zostanie pokonana śmierć" (1 Kor 15,26; por. Ap 21,4). W tym momencie chciałoby się krzyczeć z radości: Jak to dobrze, że Chrystus nie zniósł Starego Testamentu, ale że go wypełnił! I przypominają się głębokie słowa Cypriana Norwida: O Jezu, Jezu... Ty, któryś z Proroków Ani z Zakonu i słowa nie zmienił, Tylkoś je, na kształt chmur, na kształt obłoków, Promieńmi słońca-wolności zrumienił! opr. aw/aw zasada odwetu, odpłacanie złem za zło; tłumaczenia oko za oko, ząb za ząb Dodaj øye for øye, tann for tann Obejmowałby znacznie więcej niż „oko za oko, ząb za ząb”. Den ville gå langt ut over prinsippet «øye for øye, tann for tann». jw2019 " Oko za oko, ząb za ząb ". " Øye for øye, tann for tann. " Oko za oko, ząb za ząb. Øye for øye, tann for tann, så å si. Oko za oko, ząb za ząb. Et øye for øye, tann for tann. WikiMatrix Oko za oko, ząb za ząb! Når du undertrykker folk, reiser de seg i sinne! Oko za oko, ząb za ząb Et øye for et øye en tann for en tann opensubtitles2 Goście twierdzili, że mamrotała przez zęby: „Oko za oko, ząb za ząb”. Ifølge en av de to gjestene hadde hun også mumlet mellom sammenbitte tenner: Øye for øye, tann for tann! Literature Opamiętał się jednak i syknął: „Oko za oko, ząb za ząb”, po czym opuścił klasę. Rektor summet seg og hveste «øye for øye, tann for tann,» før han gikk ut av klasserommet. Literature „Słyszeliście, iż powiedziano: Oko za oko, ząb za ząb. «Dere har hørt det er sagt: Øye for øye, og tann for tann! LDS Mówią: „Czyż w Biblii nie jest napisane: ‚oko za oko, ząb za ząb’?” De sier: «Snakker ikke Bibelen om ’øye for øye, tann for tann’?» (3. jw2019 Oko za oko, ząb za ząb. Øye for øye, tann for tann. Wiem, że głęboko w sercu nie wierzy w brutalność prawa " oko za oko, ząb za ząb ". Jeg er sikker på, at dypt i hans hjerte, tror han ikke på brutaliteten av " et øye for et øye. " Katl bi-kisas to używane w szariacie określenie zasady odwetu, oko za oko, ząb za ząb. Qatl bi qisas var sharialovens betegnelse for gjengjeldelsesprinsippet, øye for øye, tann for tann, altså en drapsdom. Literature Czy gdzieś w Biblii nie napisano: „Oko za oko, ząb za ząb”? Stod det ikke et sted i Bibelen at det er øye for øye og tann for tann. Literature Następnie Bóg wydaje prawo o wymierzaniu kar według zasady „oko za oko, ząb za ząb” (24:11-16, 20). Han kunngjør så den lov som sier at en overtreder skal straffes i samsvar med prinsippet like for like eller «øye for øye, tann for tann». jw2019 Wyjaśnij, że wyrażenie: „oko za oko, ząb za ząb” oznacza, że według prawa Mojżesza, kara musiała być odpowiednia do wagi przewinienia. Forklar at uttrykket “øye for øye, og tann for tann” betyr at ifølge Moseloven måtte straffen stå i forhold til lovbruddet. LDS Zapowiadało: „Dusza będzie za duszę, oko za oko, ząb za ząb, ręka za rękę, noga za nogę” (Powtórzonego Prawa 19:21). Loven sa: «Det skal være sjel for sjel, øye for øye, tann for tann, hånd for hånd, fot for fot.» jw2019 Bóg dał Izraelitom prawo: „Dusza będzie za duszę, oko za oko, ząb za ząb, ręka za rękę, noga za nogę” (Pwt 19:21). (5Mo 19: 21) Da Gud ønsket å tilgi hjelpeløse, angrende mennesker den synd som er årsak til at de dør, måtte han tilveiebringe et juridisk grunnlag for ikke å bryte sin egen lov. jw2019 Jehowa rzekł: „Nie zmiłujesz się (...), ale duszę za duszę, oko za oko, ząb za ząb, rękę za rękę, nogę za nogę oddać każesz” (Powt. Jehova sa: «Du skal ingen spare: Liv for liv, øye for øye, tann for tann, hånd for hånd, fot for fot!» jw2019 Czy powracamy do zasady ‘oko za oko, ząb za ząb’, czy [...] jednak zdajemy sobie sprawę z tego, że takie postępowanie pozostawi nas ślepymi i bezzębnymi? Vender vi tilbake til øye for øye og tann for tann, eller... innser vi at dette til sist gjør oss blinde og tannløse? LDS Złamanie za złamanie, oko za oko, ząb za ząb; takie samo uszkodzenie, jakie spowodował u tego człowieka, należy spowodować u niego” (Kpł 24:19, 20). Brudd for brudd, øye for øye, tann for tann: Den samme slags skade han måtte tilføye et menneske, den skal bli tilføyd ham.» jw2019 Jehowa powiedział: „I twoje oko nie ma się użalić: dusza będzie za duszę, oko za oko, ząb za ząb, ręka za rękę, noga za nogę” (Pwt 19:16-21). Jehova sa: «Og ditt øye skal ikke være bedrøvet: Det skal være sjel for sjel, øye for øye, tann for tann, hånd for hånd, fot for fot.» – 5Mo 19: 16–21. jw2019 Dziewiętnastowieczny biblista Adam Clarke napisał: „Wygląda na to, że Żydzi zaczęli wykorzystywać ten przepis [„oko za oko, ząb za ząb”] do załatwiania osobistych porachunków i brania odwetu za doznane krzywdy. I en bibelkommentar fra 1800-tallet av Adam Clarke står det: «Det ser ut til at jødene hadde brukt denne loven [øye for øye, tann for tann] som grunnlag for å godkjenne det å nære uvilje mot noen og alle de ytterliggående handlinger som er en følge av en hevngjerrig ånd. jw2019 Najpopularniejsze zapytania: 1K, ~2K, ~3K, ~4K, ~5K, ~5-10K, ~10-20K, ~20-50K, ~50-100K, ~100k-200K, ~200-500K, ~1M oko za oko, ząb za ząb (język polski)[edytuj] wymowa: IPA: [ˈɔkɔ za‿ˈɔkɔ ˈzɔ̃mb za‿ˈzɔ̃mp], AS: [oko za‿oko zõmb za‿zõmp], zjawiska fonetyczne: wygł.• nazal.• asynch. ą • zestr. akc. ​?/i znaczenia: przysłowie polskie ( zasada odwetu, odpłacanie złem za zło; zob. też prawo talionu w Wikipedii odmiana: ( nieodm. przykłady: składnia: kolokacje: synonimy: ( wet za wet antonimy: ( nadstawić drugi policzek hiperonimy: hiponimy: holonimy: meronimy: wyrazy pokrewne: związki frazeologiczne: etymologia: wyrażenie pojawia się w kilku miejscach w Biblii: Kpł 24:19–21, Wyj 21:22–25, Pwt 19:21 uwagi: zobacz inne przysłowia o oczach, zębach tłumaczenia: angielski: ( eye for an eye, a tooth for a tooth chorwacki: ( oko za oko, zub za zub czeski: ( oko za oko, zub za zub duński: ( øje for øje, tand for tand francuski: ( œil pour œil, dent pour dent hausa: ( ido da ido, hauri da hauri hiszpański: ( ojo por ojo y diente por diente litewski: ( akis už akį, dantis už dantį łaciński: ( oculum pro oculo, dentem pro dente niemiecki: ( Auge um Auge, Zahn um Zahn nowogrecki: ( οφθαλμόν αντί οφθαλμού και οδόντα αντί οδόντος rosyjski: ( око за око, зуб за зуб słowacki: ( oko za oko, zub za zub szwedzki: ( öga för öga, tand för tand ukraiński: ( око за око, зуб за зуб włoski: ( occhio per occhio, dente per dente źródła: Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwaniaoko za oko, zub za zub (język czeski)[edytuj] wymowa: znaczenia: przysłowie czeskie ( oko za oko, ząb za ząb odmiana: przykłady: składnia: kolokacje: synonimy: antonimy: hiperonimy: hiponimy: holonimy: meronimy: wyrazy pokrewne: związki frazeologiczne: etymologia: uwagi: źródła: Źródło: „ Kategorie: czeski (indeks)Czeskie przysłowiaUkryta kategoria: czeski (indeks a tergo) Wideo: Znaczenie słowa Oko za oko, ząb za ząb Wideo: [Co Biblia Mówi O] Zemście? Oko Za Oko, Ząb Za Ząb? Zawartość: Co to jest oko za oko, ząb za ząb:Kod Hammurabiego „Oko za oko, ząb za ząb” w Biblii Co to jest oko za oko, ząb za ząb:Oko po oku, ząb po zębie, to popularne powiedzenie, które jest używane w odniesieniu do zemsty. Jednak w celu spowodowania takiej samej szkody, jaką otrzymała osoba. Jako takie jest to powiedzenie pochodzenia hiszpańskiego, bardzo popularne w całej Ameryce „oko za oko, ząb za ząb” powstało w czasach starożytnych, gdy ręce ludzi wymierzały powiedzenie, oko za oko, ząb za ząb, jest najbardziej znanym wyrażeniem prawa Taliona, które nawiązuje do prawnej zasady odwetowej sprawiedliwości, w której narzucona reguła musi być sprawiedliwa i wzajemna z popełnione tę można zinterpretować jako poszukiwanie proporcjonalności między podjętym działaniem a reakcją na otrzymaną szkodę. Przykładem tego założenia jest Kodeks Hammurabiego, w którym ustanowił on pośród wielu swoich norm prawnych: „gdyby wolny człowiek opróżnił oko syna innego wolnego człowieka, w zamian opróżniłoby mu oko”.Obecnie są kraje, które włączają ten sposób wymierzania sprawiedliwości do swoich systemów prawnych poprzez prawo Taliona, zwłaszcza w krajach języku angielskim wyrażenie „oko za oko, ząb za ząb” to „oko za oko, ząb za ząb”pomimo tego, że pierwsza część jest używana wielokrotnie "Oko za oko".Kod HammurabiegoHammurabi, szósty król Babilonu w XVIII wieku pne i autor 282 praw, które utworzyły Kodeks Hammurabiego, oparty na prawie Taliona, starożytnej karze, za którą pomszczono zbrodnię, wyrządzając tę ​​samą krzywdę sprawcy lub źle, że za oko, ząb za ząb, to była podstawa odkryty w 1901 roku przez francuskiego archeologa Jacquesa de Morgana w okolicach starożytnej Susy, obecnie Tunezji. Obecnie Kodeks Hammurabiego znajduje się w Luwrze w Paryżu. „Oko za oko, ząb za ząb” w Biblii To powiedzenie w fazie rozwoju jest używane w różnych fragmentach biblijnych, z tym samym zamiarem definicji określonej powyżej. Wyrażenie to znajdujemy w Biblii, a dokładniej w Księdze Wyjścia 21:24: „oko za oko, ząb za ząb, ręka za rękę, noga za nogę”, w tym fragmencie Bóg objawia Mojżeszowi pewne prawa, które mają przekazać reszcie świat. prawa te zmieniły się wraz z nadejściem Jezusa i Nowym Przymierzem w Księdze Mateusza 5:38: „Słyszeliście, że powiedziano:‚ Oko za oko i ząb za ząb. Ale mówię wam: nie opierajcie się temu, który jest zły; Raczej każdemu, kto uderzy cię w prawy policzek, nadstaw też drugi (…) ”.Jednak Gandhi stwierdził: „oko za oko, a świat stanie się ślepy”. Tymi wypowiedziami Jezus i Gandhi ujawnili znaczenie przebaczenia i niestosowania przemocy, ponieważ zemsta zaślepia istotę ludzką.

co to znaczy oko za oko ząb za ząb