By antybiotyk był bezpieczny Nigdy nie stosuj antybiotyków na własną rękę (pozostałych po uprzedniej kuracji ani przepisanych komuś innemu). Przestrzegaj godzin przyjmowania leku, nie zmniejszaj dawek ani nie przerywaj kuracji, gdy poczujesz się lepiej (zarazki trzeba zlikwidować do końca, żeby nie doszło do nawrotu choroby). Ze względu na budowę, antybiotyki dzielimy na: że pojedynczy antybiotyk - azytromycyna 500 mg co 24 godz. przez kolejne 3 dni; Niebezpieczne skutki uboczne stosowania antybiotyków to na przykład: Alergia – niektóre antybiotyki mogą wywoływać reakcje alergiczne. Objawiają się one zwykle wysypką, zmianami skórnymi lub dusznościami. Pamiętajmy, aby poinformować lekarza o niepożądanych dolegliwościach. W skrajnych przypadkach uczulenie na antybiotyk może Brałem Summamed (chyba 5 a nie 3 dni, ale głowy nie dam, w każdym razie zgodnie z zaleceniami lekarza), po tygodniu choroba wróciła i teraz jadę na antybiotyku o nazwie Zinnat. Brałem 5 dni, nie przeszło, przedłużone o 3. Wiem, (not)cool story. Chodzi o to, że lekarz ordynujący antybiotyk w postaci płynnej, wskazuje na recepcie dawkowanie leku jako informację o liczbie jednostek dawkowania i częstotliwości jego stosowania (w tym często podając liczbę dni stosowania). Apteka realizująca receptę przelicza dawkowanie leku. Cetix – działania niepożądane. Cetix – cena. Cetix jest antybiotykiem należącym do grupy antybiotyków beta-laktamowych- cefalosporyn III generacji. Jest on stosowany w leczeniu zakażeń wywoływanych przez wrażliwe na cefiximum. Można go stosować u osób dorosłych, młodzieży oraz w przypadku dzieci po 6 miesiącu życia. FMquc. Antybiotyk W dzisiejszych czasach antybiotyki co raz częściej stają się lekami doraźnymi, tracąc przez to swe pierwotne zastosowanie. My zaś uodporniamy się na nie, a dzieci tracą swą odporność. Kiedy więc stosować antybiotykoterapię? Na to pytanie odpowiada prof. Adama Jankowskiego. OpisLeczenie wymienionych niżej zakażeń, wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na azytromycynę: ostre bakteryjne zapalenie zatok (właściwie zdiagnozowane); ostre bakteryjne zapalenie ucha środkowego (właściwie zdiagnozowane); zapalenie gardła, zapalenie migdałków; zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli (właściwie zdiagnozowane); lekkie do umiarkowanie ciężkiego pozaszpitalne zapalenie płuc; zakażenia skóry i tkanek miękkich o nasileniu lekkim do umiarkowanego, np. zapalenie mieszków włosowych, zapalenie tkanki łącznej oraz róża; rumień wędrujący - Erythema migrans (pierwszy objaw boreliozy z Lyme) w przypadku, gdy antybiotyki pierwszego i drugiego wyboru (doksycyklina, amoksycyklina i cefuroksym) są przeciwwskazane; niepowikłane zapalenia cewki moczowej i szyjki macicy wywołane przez Chlamydia trachomatis. Należy uwzględnić oficjalne miejscowe wytyczne dotyczące prawidłowego stosowania leków Dorośli oraz młodzież i dzieci o mc. >45 kg: 500 mg raz na dobę przez 3 kolejne dni; alternatywnie, taką samą dawkę całkowitą (1500 mg) można podawać przez 5 dni: 500 mg w jednej dawce w 1. dniu leczenia, a następnie po 250 mg raz na dobę przez kolejne 4 dni. W leczeniu niepowikłanego zakażenia cewki moczowej i błony śluzowej szyjki macicy wywołanego przez Chlamydia trachomatis: 1000 mg jednorazowo. W leczeniu rumienia wędrującego: 1. dnia 1 g w pojedynczej dawce, następnie od 2. do 5. dnia po 500 mg raz na dobę. Dzieci o mc. : 10 mg/kg mc. raz na dobę przez 3 dni; alternatywnie, taką samą dawkę całkowitą można podawać przez 5 dni: 10 mg/kg mc. w jednej dawce w 1. dniu, a następnie po 5 mg/kg mc./dobę przez kolejne 4 dni. Maksymalna dawka całkowita u dzieci wynosi 1500 mg. Inne postacie farmaceutyczne mogą być bardziej odpowiednie do uzyskania właściwego dawkowania u dzieci w zależności od mc. Szczególne grupy pacjentów. Nie ma konieczności zmiany dawkowania u pacjentów z lekkimi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek (GFR 10-80 ml/min) lub z lekkimi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby oraz u pacjentów w podeszłym wieku. Sposób podania. Lek można przyjmować niezależnie od posiłku. Tabletkę należy rozpuścić w dostatecznej ilości płynu, np. wody, soku jabłkowego lub soku pomarańczowego (w co najmniej 30 ml) do uzyskania rozdrobnionej zawiesiny. Po połknięciu zawiesiny, wszelkie pozostałości muszą być ponownie zawieszone w niewielkiej ilości wody i makrolidowy z klasy azalidów. Gatunki zazwyczaj wrażliwe na azytromycynę - tlenowe bakterie Gram-ujemne: Haemophilus influenzae, Moraxella catarrhalis, Neisseria gonorrhoeae; inne drobnoustroje: Chlamydia pneumoniae, Chlamydia trachomatis, Legionella pneumophila, Mycobacterium avium, Mycoplasma pneumoniae. Gatunki, w których może wystąpić problem oporności nabytej: Staphylococcus aureus, Streptococcus pneumoniae, Streptococcus agalactiae, Streptococcus pyogenes, Streptococcus pyogenes, Ureaplasma urealyticum. Drobnoustroje z opornością wrodzoną: Staphylococcus aureus (szczepy oporne na metycylinę i szczepy oporne na erytromycynę), Streptococcus pneumoniae (szczepy oporne na penicylinę), Escherichia coli, Klebsiella spp., Pseudomonas aeruginosa, grupa Bacteroides fragilis. Biodostępność azytromycyny po podaniu doustnym wynosi około 37%. Cmax osiągane jest po 2-3 h. Azytromycyna przenika do ognisk zakażenia w tkankach, osiągając w nich wielokrotnie większe stężenia niż we krwi. Jest wydalana głównie z żółcią, w postaci niezmienionej oraz w postaci metabolitów. T0,5 w fazie eliminacji jest ściśle związany z okresem półtrwania w tkankach, wynoszącym od 2-4 tabl. do sporz. zaw. doustnej zawiera 500 mg azytromycyny (w postaci dwuwodnej); tabletki zawierają niepożądaneBardzo często: biegunka. Często: ból głowy, wymioty, ból brzucha, nudności, zmniejszenie liczby limfocytów, zwiększenie liczby granulocytów kwasochłonnych, zmniejszenie stężenia wodorowęglanów we krwi, zwiększenie liczby bazofilów, zwiększenie liczby monocytów, zwiększenie liczby neutrofilów. Niezbyt często: drożdżyca, drożdżakowe zakażenie jamy ustnej, zakażenie pochwy, zapalenie płuc, zakażenie grzybicze, zakażenie bakteryjne, zapalenie gardła, nieżyt żołądka i jelit, zaburzenia oddechowe, nieżyt nosa, leukopenia, neutropenia, eozynofilia, obrzęk naczynioruchowy, reakcje nadwrażliwości, jadłowstręt, nerwowość, bezsenność, zawroty głowy, senność, zaburzenia smaku, parestezje, zaburzenia widzenia, zaburzenia ucha, zawroty głowy pochodzenia błędnikowego, kołatanie serca, uderzenia gorąca, duszność, krwawienie z nosa, zaparcia, wzdęcia, wiatry, niestrawność, zapalenie błony śluzowej żołądka, zaburzenia połykania (dysfagia), wzdęty brzuch, suchość błony śluzowej jamy ustnej, odbijanie się ze zwracaniem treści żołądkowej lub gazu, owrzodzenie jamy ustnej, nadmierne wydzielanie śliny, wysypka, świąd, pokrzywka, zapalenie skóry, suchość skóry, nadmierna potliwość, choroba zwyrodnieniowa stawów, ból mięśni, ból pleców, ból karku, zaburzenia oddawania moczu (dyzuria), ból nerek, krwotok maciczny, zaburzenia jąder, obrzęk, osłabienie, złe samopoczucie, uczucie zmęczenia, obrzęk twarzy, ból w klatce piersiowej, gorączka, ból, obrzęk obwodowy, zwiększenie aktywności AspAT, zwiększenie aktywności AlAT, zwiększenie stężenia bilirubiny we krwi, zwiększenie stężenia mocznika we krwi, zwiększenie stężenia kreatyniny we krwi, nieprawidłowe stężenie potasu we krwi, zwiększenie aktywności ALP we krwi, zwiększenie stężenia chlorków, zwiększenie stężenia glukozy, zwiększenie liczby płytek krwi, zmniejszenie wartości hematokrytu, zwiększenie stężenia wodorowęglanów we krwi, nieprawidłowe stężenie sodu we krwi, powikłania po zabiegach. Rzadko: pobudzenie, zaburzenia czynności wątroby, żółtaczka cholestatyczna, nadwrażliwość na światło. Częstość nieznana: rzekomobłoniaste zapalenie jelita grubego, małopłytkowość, niedokrwistość hemolityczna, reakcja anafilaktyczna, agresja, lęk, majaczenie, omamy, omdlenie, drgawki, zaburzenia czucia (niedoczulica), nadmierna aktywność psychoruchowa, brak węchu, brak smaku, zaburzenia węchu, miastenia, zaburzenia słuchu (w tym głuchota i (lub) szumy uszne), torsade de pointes, zaburzenia rytmu serca (w tym częstoskurcz komorowy, wydłużenie odstępu QT w zapisie EKG), niedociśnienie tętnicze, zapalenie trzustki, przebarwienie języka, niewydolność wątroby (rzadko prowadząca do zgonu), piorunujące zapalenie wątroby, martwica wątroby, zespół Stevensa-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka, rumień wielopostaciowy, polekowa wysypka z eozynofilią i objawami ogólnymi (DRESS), ból stawów, ostra niewydolność nerek, śródmiąższowe zapalenie nerek. Działania niepożądane prawdopodobnie związane ze stosowaniem azytromycyny w leczeniu zakażeń kompleksem Mycobacterium avium lub zapobieganiu im, na podstawie badań klinicznych i obserwacji po wprowadzeniu leku do obrotu. Bardzo często: biegunka, ból brzucha, nudności, wzdęcia, wiatry, uczucie dyskomfortu w jamie brzusznej, luźne stolce. Często: jadłowstręt, zawroty głowy, ból głowy, parestezje, zaburzenia smaku, zaburzenia widzenia, głuchota, wysypka, świąd, ból stawów, uczucie zmęczenia. Niezbyt często: niedoczulica, zaburzenia słuchu, szumy uszne, kołatanie serca, zapalenie wątroby, zespół Stevensa-Johnsona, reakcja nadwrażliwości na światło, osłabienie, złe nie wchodzi w istotne interakcje z wątrobowym układem cytochromu P-450. Uważa się, że nie podlega interakcjom farmakokinetycznym stwierdzanym w przypadku erytromycyny i innych makrolidów. Nie obserwowano klinicznie istotnych interakcji z cetyryzyną, dydanozyną, karbamazepiną, efawirenzem, flukonazolem, indynawirem, metyloprednizolonem, midazolamem, triazolamem, syldenafilem, trimetoprymem/sulfametoksazolem, atorwastatyną (jednak opisywano przypadki rabdomiolizy u pacjentów otrzymujących statyny z azytromycyną). Makrolidy mogą zwiększać stężenie teofiliny we krwi, choć nie wykazano takiego działania w przypadku azytromycyny. Nie uzyskano dowodów na istnienie interakcji pomiędzy azytromycyną a terfenadyną, opisywano jednak przypadki, z których nie można było całkowicie wykluczyć możliwości interakcji obu leków (istnieje ryzyko wydłużenia odstępu QT). Ostrożnie stosować w połączeniu z astemizolem lub alfentanylem, gdyż opisano nasilenie działania tych leków podczas łącznego stosowania z innym antybiotykiem makrolidowym - erytromycyną. Stosowanie azytromycyny z lekami wydłużającymi odstęp QT, takimi jak: leki przeciwarytmiczne klasy IA (chinidyna i prokainamid) i klasy III (dofetylid, amiodaron i sotalol), cyzapryd i terfenadyna; leki przeciwpsychotyczne (tj. pimozyd); leki przeciwdepresyjne (tj. cytalopram); fluorochinony (tj. moksyfloksacyna i lewofloksacyna) może prowadzić do wydłużenia czasu repolaryzacji serca i odstępu QT, z ryzykiem rozwoju zaburzeń rytmu serca, w tym również typu torsade de pointes. Azytromycyna zwiększa stężenie fosforylowanej zydowudyny (czynnego klinicznie metabolitu zydowudyny) w jednojądrzastych komórkach krwi obwodowej - znaczenie kliniczne tej obserwacji jest niejasne, jednak może ona być korzystna dla pacjentów. Podczas stosowania z doustnymi lekami przeciwzakrzepowymi z grupy pochodnych kumaryny zaleca się częste kontrolowanie czasu protrombinowego, ze względu na możliwość nasilenia działania przeciwzakrzepowego. U pacjentów otrzymujących jednocześnie azytromycynę i digoksynę należy wziąć pod uwagę możliwość zwiększenia stężenia digoksyny. W przypadku konieczności stosowania z cyklosporyną należy monitorować stężenie cyklosporyny i odpowiednio dostosować jej dawkę (obserwowano istotne zwiększenie Cmax i AUC cyklosporyny podczas jednoczesnego stosowania azytromycyny). Stosowanie azytromycyny z ryfabutyną nie miało wpływu na stężenia we krwi żadnej z tych substancji, jednak obserwowano przypadki neuropenii (związanej z ryfabutyną) w przypadku stosowania obu leków jednocześnie. Nie stosować jednocześnie z pochodnymi alkaloidów sporyszu (np. ergotaminą), ze względu na ryzyko zatrucia sporyszem. Nalfinawir może zwiększać Cmax azytromycyny, jednak nie obserwowano działań niepożądanych i nie jest konieczna modyfikacja dawki. Leki zobojętniające sok żołądkowy zmniejszają Cmax azytromycyny - antybiotyk należy przyjmować 1 h przed lub 2 h po podaniu leku zobojętniającego. Cymetydyna podana 2 h przed przyjęciem azytromycyny nie wpływała na farmakokinetykę na azytromycynę, erytromycynę, inne antybiotyki makrolidowe lub ketolidowe, lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Pamiętaj! Odbiór w Aptece tylko po okazaniu ważnej recepty. Sprzedaż produktu nastąpi zgodnie z odpłatnością podaną na recepcie i zgodnie z obwiązującym w dniu sprzedaży Obwieszczeniem Ministra Zdrowia. Strona główna Zdrowie Leki Leczenie antybiotykami. Zasady przyjmowania antybiotyków Antybiotyki ratują zdrowie i życie, ale nie leczą wszystkiego. Trzeba umieć z nich korzystać, bo nierozważna kuracja antybiotykowa szkodzi. Jak uniknąć ubocznych skutków antybiotykoterapii? Antybiotyki ratują zdrowie i życie, ale nie leczą wszystkiego. Antybiotyki niszczą bakterie będące przyczyną choroby, ale też naturalną florę bakteryjną, która pełni w organizmie liczne ważne funkcje. Niektóre antybiotyki działają na wiele typów bakterii, inne zwalczają tylko określone typy zarazków. Ale bakterie uczą się bronić przed antybiotykiem, zmieniając DNA; uodpornione na dany antybiotyk przekazują tę umiejętność następcom. W efekcie skuteczny lek przestaje działać. Dlatego antybiotyk należy przyjmować tylko wtedy, gdy jest potrzebny. Powinien go zalecić lekarz, kiedy jest pewien, że choroba ma podłoże bakteryjne. Trzeba przestrzegać zasad, które zmniejszają ryzyko skutków ubocznych. Nie łykaj antybiotyku bez konsultacji z lekarzem. Sięganie po lek, który pozostał po pozornie podobnej chorobie, może zaszkodzić. Nie wyleczysz się, a tylko osłabisz system odpornościowy i narazisz na kolejne infekcje. Wybierz leki do końca. Aby pokonać chorobę, trzeba zniszczyć wszystkie zarazki. W przeciwnym razie bakterie zaczną się znowu rozmnażać, powodując nawrót infekcji. Na dodatek będą już umiały rozpoznawać antybiotyk i bronić się przed nim. Antybiotyk tzw. trzydniowy z założenia bierze się tylko 3 dni. To lek „inteligentny” – lokalizuje się w miejscach zaatakowanych przez bakterie i dzięki temu, że powoli się wchłania, działa jeszcze przez 7 dni od zakończenia kuracji. Niestety, ze względu na nadużywanie leków trzydniowych wiele osób już się na nie uodporniło. Zażywaj lek, przestrzegając zaleconych odstępów czasowych. Chodzi o to, by utrzymać stały jego poziom we krwi. Gdy antybiotyku będzie za mało, bakterie zaczną się rozmnażać. Jeżeli spóźnisz się do godziny, zażyj lek, a następną dawkę przyjmij zgodnie z wyznaczoną porą. Jeśli przerwa będzie dłuższa, omiń jedną dawkę. Nie bierz podwójnej porcji, bo skumulowanie leku zwiększa ryzyko działań ubocznych. Nie popijaj leku sokami cytrusowymi, mlekiem ani napojami mlecznymi. Najlepiej popijać antybiotyk nisko zmineralizowaną wodą. Związki zawarte w sokach również utrudniają wchłanianie leku z przewodu pokarmowego, zmniejszając jego stężenie we krwi. Mleko i jego przetwory zawierają dużo wapnia, który wchodzi w reakcję z lekiem, tworząc nierozpuszczalne w wodzie sole i antybiotyk jest znacznie gorzej wchłaniany. Produkty mleczne możesz jadać kilka godzin przed zażyciem leku lub po nim. Pamiętaj, że większość antybiotyków przyjmuje się na godzinę przed lub 2 godziny po jedzeniu. Każdy posiłek, zwłaszcza z węglowodanami, utrudnia wchłanianie leku. Tabletek nie rozgryzaj ani nie wysypuj zawartości kapsułki. Na skutek rozdrobnienia leku do żołądka dotrze mniejsza dawka. Preparaty, które trafią do żołądka bez osłonki, mogą zostać zniszczone przez kwas solny. W czasie kuracji antybiotykiem nie pij alkoholu. Napoje alkoholowe wchodzą w interakcje z niektórymi antybiotykami, osłabiając ich działanie. Takie połączenie może wywołać kołatanie serca, ból głowy,zaburzyć ciśnienie krwi. Na czas kuracji antybiotykiem odstaw preparaty żelaza, wapnia, witaminy, leki stosowane w nadkwaśności żołądka – wiążą się z antybiotykiem i osłabiają jego wchłanianie. Witaminy są też dobrą pożywką dla bakterii. Po multiwitaminy sięgniesz po zakończeniu kuracji, by wzmocnić organizm. Dbaj o odbudowanie naturalnej flory bakteryjnej, spożywając produkty z probiotykami. Są w niektórych jogurtach i napojach mlecznych, dlatego warto po nie sięgać w czasie antybiotykoterapii. Pij też zwykłe kefiry i jogurty, które dostarczają pałeczek kwasu mlekowego (pamiętaj o zachowaniu odstępu czasu od przyjęcia leku). Aby pokryć zapotrzebowanie organizmu na dobre bakterie, sam jogurt nie wystarczy, więc podczas kuracji antybiotykami przyjmuj też preparat probiotyczny. Kobiety, które mają skłonność do zakażeń pochwy, powinny dodatkowo stosować taki środek dopochwowo (probiotyki kupisz w aptece bez recepty). Po kuracji pij co najmniej szklankę jogurtu dziennie i jedz produkty zawierające pałeczki kwasu mlekowego (kiszone ogórki i kapustę), by uzupełnić braki dobrych bakterii. w czasie leczenia i kilka dni po nim nie opalaj się. Niektóre antybiotyki wywołują nadwrażliwość na światło i mogą spowodować przebarwienia skóry. miesięcznik "Zdrowie" Rozwiąż test o zdrowiu Zgodnie ze swoją misją, Redakcja dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne treści medyczne poparte najnowszą wiedzą naukową. Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany artykuł został zweryfikowany przez lekarza lub bezpośrednio przez niego napisany. Taka dwustopniowa weryfikacja: dziennikarz medyczny i lekarz pozwala nam na dostarczanie treści najwyższej jakości oraz zgodnych z aktualną wiedzą medyczną. Nasze zaangażowanie w tym zakresie zostało docenione przez Stowarzyszenie Dziennikarze dla Zdrowia, które nadało Redakcji honorowy tytuł Wielkiego Edukatora. Sprawdzona treść ten tekst przeczytasz w 3 minuty Kiedy stosuje się antybiotyki? Jak długo trzeba czekać, aby antybiotyk zaczął działać? Kiedy można zauważyć pierwsze efekty stosowania antybiotyku? Czy można wcześniej skończyć antybiotyk? Na pytanie odpowiada lek. Paweł Żmuda-Trzebiatowski. i viewfinder / Onet. Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online Kiedy antybiotyk zaczyna działać? Lekarz wyjaśnia, co należy zrobić, gdy objawy pomimo stosowania antybiotyku nie ustępują Kiedy antybiotyk zaczyna działać? Dzień dobry. Mam pytanie dotyczące działania antybiotyku. Od czterech dni przyjmuję antybiotyk (Taromentin), ponieważ lekarz rodzinny zdiagnozował u mnie anginę (ostry ból gardła promieniujący do uszu, gorączka powyżej 38 st., dreszcze i powiększone węzły chłonne). Przyjmuję go zgodnie z zaleceniami lekarza, dwa razy dziennie po posiłku. Lekarz kazał mi przyjmować nieprzerwanie całą kurację, czyli 7 dni. Jednak nie widzę po nim żadnej poprawy. Gardło dalej mnie strasznie boli i nie mogę nic przełykać. Czy może być tak, że ten antybiotyk jeszcze nie zaczął działać? To po jakim czasie działa antybiotyk Taromentin? Czy powinnam pójść po raz kolejny do lekarza w celu zmiany antybiotyku? Czy można tak po prostu skończyć wcześniej kurację antybiotyku Taromentin i zacząć przyjmować inny antybiotyk? Wydaje mi się, że po trzech dniach antybiotyk już powinien działać. Bardzo proszę o poradę co powinnam zrobić. Chciałabym jak najszybciej wyzdrowieć, gdyż nie mogę sobie pozwolić na długie chorowanie. Dziękuje i pozdrawiam. Lekarz wyjaśnia, co należy zrobić, gdy objawy pomimo stosowania antybiotyku nie ustępują Szanowna pani, przyczyn pani stanu może być kilka. Antybiotyk mógł już zacząć działać, ale stan zapalny i podrażnienie gardła mogą się wciąż utrzymywać i powodować dolegliwości bólowe. W tej sytuacji dalsze stosowanie antybiotyku wraz z lekami przeciwzapalnymi i przeciwbólowymi jest wskazane. Inną przyczyną może być źle dobrany antybiotyk. Niestety w obecnych czasach antybiotyki są przez lekarzy nagminnie przepisywane w sytuacjach, które nie wymagają włączenia antybiotyku. Dotyczy to przede wszystkim infekcji wirusowych a jak wiadomo antybiotyki działają przeciwbakteryjnie, a nie przeciwwirusowo. Dodatkowo pacjenci w czasie antybiotykoterapii, od razu gdy poczują się lepiej odstawiają antybiotyk skracając czas terapii, którą zlecił lekarz. Takie sytuacje są karygodne, ponieważ powodują powstawanie szczepów bakterii opornych na antybiotyki. Możliwe, że w pani przypadku choroba została wywołana przez szczep bakterii oporny na antybiotyk, który pani przyjmuje. W tej sytuacji najlepiej by było, gdyby lekarz prowadzący zlecił posiew wraz z antybiogramem i włączył antybiotyk na który bakterie są wrażliwe. Proponuję, aby udała się pani ponownie do lekarza celem modyfikacji leczenia. Być może trzeba będzie zmienić antybiotyk, ewentualnie wystarczy włączenie odpowiedniego leczenia przeciwbólowego. Oczywiście może pani już teraz udać się do apteki i zakupić odpowiednie specyfiki. Wielu pacjentów chwali sobie leki działające miejscowo czy to w formie pastylek do ssania czy w formie sprayu. Można również zastosować leki doustne działające ogólnoustrojowo, na przykład ibuprofen czy w przypadku gorączki paracetamol. Proszę pamiętać o odpowiedniej podaży płynów, co w przypadku każdej infekcji jest bardzo istotne. W przypadku anginy nie należy zwlekać z zastosowaniem odpowiedniego leczenia, ponieważ po chorobie mogą rozwinąć się powikłania, w tym niewydolność nerek czy mięśnia sercowego, które są niebezpieczne dla zdrowia i życia. - Lek. Paweł Żmuda-Trzebiatowski Warto pamiętać, że antybiotykoterapia powinna być wspierana probiotykami. Lactibiane Lactichoc, pomaga odzyskać równowagę mikroflory jelit oraz wspiera organizm podczas przyjmowania antybiotyku. Redakcja poleca: Czy można zajść w ciążę w trakcie pettingu? Jakie są pierwsze objawy ciaży zaraz po zapłodnieniu? Po jakim czasie działają tabletki antykoncepcyjne? Przez długi czas nie mogłeś znaleźć przyczyny swoich dolegliwości lub wciąż jej szukasz? Chcesz nam opowiedzieć swoją historię lub zwrócić uwagę na powszechny problem zdrowotny? Napisz na adres listy@ #RazemMożemyWięcej Treści z serwisu mają na celu polepszenie, a nie zastąpienie, kontaktu pomiędzy Użytkownikiem Serwisu a jego lekarzem. Serwis ma z założenia charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny. Przed zastosowaniem się do porad z zakresu wiedzy specjalistycznej, w szczególności medycznych, zawartych w naszym Serwisie należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Administrator nie ponosi żadnych konsekwencji wynikających z wykorzystania informacji zawartych w Serwisie. antybiotykooporność antybiotykoterapia antybiotyki antybiotykooporne bakterie leczenie antybiotykami Antybiotyki przyspieszają raka jelita grubego. O ile lat? Są nowe badania Antybiotyki mogą zwiększać ryzyko zachorowania na raka okrężnicy. Dokładnie pewnej jej części. Nowe badanie przeprowadzono w Szwecji na sporej grupie osób,... Klaudia Torchała Nie działają na nie żadne antybiotyki. Superbakterie roznoszą groźne choroby Naukowcy z Chile, prowadzący badania nad wpływem zmian klimatycznych na drobnoustroje od tysięcy lat uwięzione w lodzie, odkryli na Antarktydzie bakterie... Monika Zieleniewska Popularny antybiotyk zniknął z polskich aptek. Producent wyjaśnia W wielu aptekach w całej Polsce brakuje popularnego antybiotyku dla dzieci i dorosłych o nazwie Zinnat, który stosowany jest podczas leczenia zakażeń... Mateusz Ćwierz Panga pełna toksyn i antybiotyków? Co mówią badania? Panga, słodkowodna ryba, która na europejski rynek trafia z hodowli w Wietnamie, miała do tej pory bardzo złą prasę. Jej zalety, czyli cena, brak ości oraz... Monika Zieleniewska Stosujesz antybiotyk? Uważaj na te skutki uboczne Eksperci już od dawna podkreślają, że Polska znajduje się w czołówce krajów, w których antybiotyki są nadużywane. Niestety, ich niewłaściwe stosowanie może... Probiotyk przed czy po antybiotyku? Wyjaśniamy Bóle brzucha, wzdęcia, biegunka? Antybiotyki to „broń obosieczna” - niszczą złe bakterie, ale powodują również osłabienie mikrobioty bakteryjnej jelit. Na... Przyjmujesz antybiotyk? Tego absolutnie nie możesz robić! Antybiotyki to leki, które powinny być stosowane tylko i wyłącznie po konsultacji z lekarzem. W tym czasie należy szczególnie uważać na to, co jemy i pijemy.... Joanna Murawska Dziecko biorące antybiotyk może wyjść na spacer? Znana blogerka zaskakuje swoim wpisem! Twoje dziecko po raz kolejny jest chore, a ty nie wiesz, jak zająć mu czas w domu? Marzysz o tym, żeby wyjść z nim na spacer? Okazuje się, że możesz i to już... Joanna Murawska Przełom w leczeniu boreliozy? Naukowcy znaleźli wreszcie odpowiedni antybiotyk Boreliozę będzie można całkowicie wyeliminować? Naukowcy dokonali przełomowego odkrycia. Okazało się, że skuteczny może być środek znany od 68 lat. To antybiotyk... Błonica znów staje się globalnym zagrożeniem. Bakteria jest odporna na antybiotyki Powodująca błonicę (dyfteryt) bakteria staje się odporna na antybiotyki, a pandemia COVID-19 zakłóciła przebieg szczepień, które skutecznie chronią przed... PAP Lek przeciwbakteryjny do stosowania ogólnego. Antybiotyk makrolidowy stosowany w leczeniu zakażeń bakteryjnych. Preparat zawiera substancję azytromycyna Lek dostępny na receptę Nazwa preparatu Postać; dawka; opakowanie Producent Cena 100% Cena po refundacji Azitrox 500 tabletki powlekane; 500 mg; 3 tabl. Zentiva 13,37 zł 9,02 zł Cena po refundacji lek wydawany za odpłatnością 50% do wysokości limitu: we wszystkich zarejestrowanych wskazaniach na dzień wydania decyzji; dodatkowo: mukowiscydoza Uwaga: ceny leków refundowanych są zgodne z przepisami obowiązującymi od 1 lipca 2022 r. Co zawiera i jak działa Azitrox 500 - tabletki powlekane? Substancją czynną preparatu jest azytromycyna. Jest to antybiotyk z grupy makrolidów, półsyntetyczna pochodna erytromycyny. Azytromycyna opracowana została z myślą o uniknięciu niektórych wad erytromycyny. Mechanizm jej działania, wspólny dla całej grupy makrolidów, polega na hamowaniu syntezy białek bakteryjnych. Odbywa się to poprzez zablokowanie bakteryjnych rybosomów, struktur komórkowych niezbędnych do syntezy białek. Zablokowanie rybosomów uniemożliwia wzrost i namnażanie się bakterii. Azytromycyna, podobnie jak inne antybiotyki z grupy antybiotyków makrolidowych, jest zaliczana do substancji o działaniu bakteriostatycznym (w pewnych warunkach działa także bakteriobójczo), o szerokim spektrum działania. Po podaniu doustnym azytromycyna dobrze się wchłania i szybko przenika z surowicy do tkanek. Gromadzi się w fagocytach, które migrują do miejsca zakażenia, co zwiększa dystrybucję leku do tkanek objętych procesem zapalnym. Azytromycyna charakteryzuje się dużym stężeniem w zakażonych tkankach i długim okresem półtrwania, co umożliwia skrócenie czasu leczenia do 1–5 dni. Kiedy stosować Azitrox 500 - tabletki powlekane? Preparat jest wskazany w leczeniu następujących zakażeń, wywołanych przez drobnoustroje wrażliwe na azytromycynę: • zakażenia górnych dróg oddechowych: zapalenie gardła lub migdałków, zapalenie zatok • ostre zapalenie ucha środkowego • zakażenia dolnych dróg oddechowych: zapalenie oskrzeli, zaostrzenie przewlekłego zapalenia oskrzeli, lekkie i umiarkowanie ciężkie zapalenie płuc, w tym śródmiąższowe • zakażenia skóry i tkanek miękkich: róża, liszajec, wtórne ropne zapalenie skóry; wczesne stadium boreliozy (rumień wędrujący), trądzik pospolity o umiarkowanym nasileniu, wyłącznie u dorosłych • choroby przenoszone drogą płciową: niepowikłane zakażenia cewki moczowej i szyjki macicy wywołane przez Chlamydia trachomatis. Kiedy nie stosować preparatu Azitrox 500 - tabletki powlekane? Niestety, nawet jeżeli istnieją wskazania do stosowania preparatu, nie zawsze można go stosować. Nie możesz stosować preparatu, jeżeli jesteś uczulony (wykazujesz nadwrażliwość) na którykolwiek składnik preparatu, na erytromycynę lub na inne antybiotyki makrolidowe lub ketolidowe. Kiedy zachować szczególną ostrożność stosując Azitrox 500 - tabletki powlekane? Niektóre choroby i inne okoliczności mogą stanowić przeciwwskazanie do stosowania lub wskazanie do zmiany dawkowania preparatu. W pewnych sytuacjach może okazać się konieczne przeprowadzanie określonych badań kontrolnych. Stosowanie antybiotyków makrolidowych (w tym preparatu) rzadko może być związane z wystąpieniem ciężkich reakcji nadwrażliwości, w tym reakcji mogących stanowić bezpośrednie zagrożenie życia, takich jak obrzęk naczynioruchowy, reakcje anafilaktyczne czy ciężkie reakcje skórne, takie jak zespół Stevensa i Johnsona, martwica toksyczna rozpływna naskórka, ostra uogólniona osutka krostkowa czy reakcja na leki z eozynofilią i objawami układowymi. Jeżeli wystąpią pierwsze zmiany skórne, należy bezzwłocznie skonsultować się z lekarzem. W razie konieczności lekarz zaleci natychmiastowe przerwanie stosowania preparatu i wdrożenie właściwego leczenia objawowego. Niektóre z tych reakcji mogą mieć charakter nawracający i wymagać dłuższej obserwacji i leczenia. W okresie stosowania antybiotyku mogą wystąpić zaburzenia czynności wątroby, w tym piorunujące zapalenie wątroby, prowadzące do zagrażającej życiu niewydolności wątroby. Ponadto, może wystąpić zapalenie wątroby, żółtaczka cholestatyczna, martwica wątroby, niewydolność wątroby, niekiedy prowadząca do śmierci. Jeżeli w okresie leczenia wystąpią zaburzenia czynności wątroby (np. ciemne zabarwienie moczu, żółtaczka, zmęczenie i znużenie, skłonność do krwawień, świąd, bóle brzucha, brak łaknienia, nudności i wymioty), należy niezwłocznie skonsultować się z lekarzem, który zaleci badania czynności wątroby i oceni czy konieczne jest przerwanie stosowania preparatu. Szczególną ostrożność należy zachować u osób z ciężką chorobą wątroby oraz u osób stosujących inne leki, mogące działać toksycznie na wątrobę (leki hepatotoksyczne). W przypadku ciężkich zaburzeń czynności nerek zaleca się zachowanie ostrożności, ze względu na ryzyko większego ogólnoustrojowego narażenia na antybiotyk. Nie należy stosować preparatu równolegle z pochodnymi alkaloidów sporyszu (np. ergotamina), ze względu na ryzyko zatrucia sporyszem. Azytromycyna nie jest lekiem z wyboru w leczeniu zapalenia gardła i migdałków wywołanego przez niektóre paciorkowce (Streptococcus pyogenes) oraz w zapobieganiu ostrej gorączce reumatycznej. Azytromycyna jest skuteczna w leczeniu zakażeń gardła wywołanych przez paciorkowce, nie potwierdzono jej skuteczności w zapobieganiu ostrej gorączce reumatycznej (lekiem z wyboru jest zwykle penicylina). Stosowanie antybiotyków może powodować nadmierny rozwój opornych na leczenie bakterii i grzybów. W okresie leczenia zaleca się obserwację, czy nie występują objawy nowych zakażeń. Jeżeli w okresie stosowania preparatu pojawią się nowe zakażenia bakteryjne lub grzybicze (np. zakażenia drożdżakami), należy bezzwłocznie skonsultować się z lekarzem. Jeżeli w trakcie leczenia lub po jego zakończeniu wystąpi biegunka, nie należy leczyć jej samodzielnie, lecz skonsultować się z lekarzem. Istnieje bowiem ryzyko wystąpienia rzekomobłoniastego zapalenia jelit, niekiedy o ciężkim, zagrażającym życiu przebiegu. Jego objawy kliniczne (takie jak np. wodniste stolce z krwią i śluzem, tępe, rozlane lub kolkowe bóle brzucha, gorączka, okresowe parcie na stolec) spowodowane są przez pałeczkę Clostridium difficile, która może namnażać się w warunkach zaburzenia składu prawidłowej flory bakteryjnej w jelitach. Stosowanie leków hamujących perystaltykę jelit jest w takim przypadku przeciwwskazane. W razie konieczności lekarz zastosuje odpowiednie leczenie farmakologiczne. Należy zachować ostrożność ponieważ rzekomobłoniaste zapalenie jelit może wystąpić po zakończeniu stosowania antybiotyku, nawet po upływie ponad 2 miesięcy od przyjęcia antybiotyku. Należy zachować ostrożność, ponieważ leczenie antybiotykami makrolidowymi może powodować wydłużenie odstępu QT w zapisie EKG oraz zwiększać ryzyko wystąpienia komorowych zaburzeń rytmu serca, w tym zaburzeń typu torsade de pointes, stanowiących bezpośrednie zagrożenie życia. Nie można wykluczyć takiego działania preparatu, zwłaszcza u chorych z czynnikami ryzyka. Należy zachować szczególną ostrożność w przypadku występowania czynników ryzyka (zwłaszcza u kobiet i osób w podeszłym wieku), takich jak: • zmniejszenie częstotliwości rytmu serca (bradykardia), zaburzenia rytmu serca, choroba niedokrwienna serca, ciężka niewydolność serca • zaburzenia przewodzenia impulsów w sercu • zaburzenia elektrolitowe, takie jak np. zmniejszenie stężenia magnezu (hipomagnezemia) lub potasu (hipokaliemia) • wydłużony odstęp QT w zapisie EKG • występowanie w przeszłości komorowych zaburzeń rytmu serca • przyjmowanie leków powodujących wydłużenie odstępu QT takich jak: leki przeciwarytmiczne klasy IA i III (np. chinidyna, prokainamid, dofetylid, amiodaron, sotalol), leki przeciwhistaminowe (np. terfenadyna), cisapryd, leki przeciwpsychotyczne (np. pochodne fenotiazyny, pimozyd, haloperidol), leki przeciwdepresyjne (np. citalopram), fluorochionolony (np. lewofloksacyna, moksyfloksacyna). Stosując preparat u chorych z zaburzeniami neurologicznymi lub psychicznymi należy zachować ostrożność. Preparatu nie należy stosować w leczeniu zakażonych ran pooparzeniowych. Stosowanie preparatu może być związane z zaostrzeniem objawów miastenii (choroby, charakteryzującej się nużliwością mięśni) oraz wystąpieniem nowego zespołu miastenicznego. Nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności stosowania preparatu w zapobieganiu lub leczeniu zakażeń wywołanych przez kompleks M. avium (MAC) u dzieci. Zawsze należy wziąć pod uwagę lokalne informacje dotyczące występowania oporności nabytej poszczególnych gatunków drobnoustrojów chorobotwórczych. Czy ten preparat ma wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów? Nie ma danych dotyczących wpływu preparatu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania urządzeń/maszyn. Preparat może jednak powodować działania niepożądane, takie jak zawroty głowy, drgawki, zaburzenia widzenia lub inne objawy, które mogą upośledzać sprawność psychofizyczną i zdolność prowadzenia pojazdów oraz obsługiwania urządzeń/maszyn. Dawkowanie preparatu Azitrox 500 - tabletki powlekane Preparat ma postać tabletek powlekanych. Nie przekraczaj zaleconych dawek, ponieważ nie zwiększy to skuteczności działania leku, a może zaszkodzić Twojemu zdrowiu i życiu. Jeżeli masz jakiekolwiek wątpliwości dotyczące stosowania preparatu, skonsultuj się z lekarzem. Lekarz dobierze dawkowanie indywidualnie w zależności od wskazania, nasilenia zakażenia, wrażliwości drobnoustrojów i stanu chorego. W pewnych szczególnych grupach pacjentów konieczna jest dodatkowa modyfikacja dawkowania. Dorośli i dzieci o masie ciała większej niż 45 kg: Zwykle stosuje się 500 mg 1 raz na dobę przez 3 dni. Wczesne stadium boreliozy: w pierwszej dobie pojedyncza dawka 1000 mg, następnie 500 mg 1 raz na dobę przez 4 dni. Trądzik pospolity o umiarkowanym nasileniu, wyłącznie u dorosłych: 500 mg 1 raz na dobę przez 3 dni, następnie 500 mg 1 raz na tydzień przez kolejnych 9 tygodni (zachowując 7. dniowe odstępy pomiędzy przyjmowanymi dawkami; w drugim tygodniu preparat należy przyjąć po 7 dniach od przyjęcia pierwszej dawki). W powyższym schemacie dawkowania stosowana jest duża dawka azytromycyny i dlatego konieczne jest monitorowanie aktywności enzymów wątrobowych przed rozpoczęciem leczenia i w czasie jego trwania. Powyższy schemat leczenia trądziku (3 dni + 9 tygodni) może być u danego pacjenta zastosowany tylko raz, gdyż nie ma badań klinicznych, których wyniki wykazałyby na bezpieczeństwo i skuteczność powtarzania tego schematu leczenia. Zakażenia układu moczowo-płciowego wywołane przez chlamydie: jednorazowo 1000 mg. Dzieci o masie ciała mniejszej niż 45 kg: nie należy stosować preparatu; skuteczność i bezpieczeństwo stosowania preparatu w tej grupie nie zostały zbadane. U osób w podeszłym wieku nie ma konieczności dostosowania dawkowania, jednakże ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia zaburzeń rytmu serca w tej grupie wiekowej należy zachować szczególną ostrożność. W przypadku łagodnych lub umiarkowanych zaburzeń czynności nerek nie ma konieczności dostosowania dawkowania. Należy zachować ostrożność podczas stosowania preparatu u osób z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (klirens kreatyniny mniejszy niż 40 ml/min). W przypadku łagodnych lub umiarkowanych zaburzeń czynności wątroby nie ma konieczności dostosowania dawkowania. Nie należy stosować preparatu u chorych z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby. Sposób podawania: Preparat przeznaczony jest do stosowania doustnego. Tabletki należy przyjmować 1 raz na dobę, połykać w całości, co najmniej 1 godzinę przed posiłkiem lub 2 godziny po nim. Czy można stosować Azitrox 500 - tabletki powlekane w okresie ciąży i karmienia piersią? W okresie ciąży nie stosuj żadnego leku bez konsultacji z lekarzem! Bardzo ważne jest, aby przed zastosowaniem jakiegokolwiek leku w okresie ciąży lub w okresie karmienia piersią skonsultować się z lekarzem i wyjaśnić ponad wszelką wątpliwość potencjalne zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku. Jeżeli jesteś w ciąży lub planujesz ciążę, poinformuj o tym lekarza przepisującego receptę na ten lek. Stosowanie preparatu w okresie ciąży jest możliwe wyłącznie w sytuacji, gdy lekarz uzna to za absolutnie konieczne i gdy w ocenie lekarza oczekiwane korzyści wyraźnie przeważają nad możliwym ryzykiem. Tylko lekarz może ocenić stosunek korzyści do ryzyka w Twoim przypadku! Azytromycyna przenika do mleka kobiety karmiącej. Nie ma danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania preparatu w okresie karmienia piersią. Czy mogę stosować równolegle inne preparaty? Poinformuj lekarza o wszystkich przyjmowanych ostatnio lekach, również o tych, które są wydawane bez recepty. Nie należy stosować preparatu z którymkolwiek z następujących leków: • alkaloidy sporyszu (ergotamina, dihydroergotamina); możliwe zatrucie alkaloidami sporyszu: skurcz naczyń, niedokrwienie kończyn i innych tkanek, w tym ośrodkowego układu nerwowego. Ze względu na ryzyko wystąpienia komorowych zaburzeń rytmu serca, w tym zaburzeń typu torsade de pointes, stanowiących bezpośrednie zagrożenie życia, zachowania szczególnej ostrożności wymaga przyjmowanie leków powodujących wydłużenie odstępu QT w zapisie EKG, takich jak: leki przeciwarytmiczne klasy IA i III (np. chinidyna, prokainamid, dofetylid, amiodaron, sotalol), leki przeciwhistaminowe (np. terfenadyna), cisapryd, leki przeciwpsychotyczne (np. pochodne fenotiazyny, pimozyd, haloperidol), leki przeciwdepresyjne (np. citalopram), fluorochionolony (np. lewofloksacyna, moksyfloksacyna). Należy zachować ostrożność, jeżeli preparat stosowany jest z którymkolwiek z niżej wymienionych leków: • preparaty zobojętniające sok żołądkowy mogą wpływać na wchłanianie azytromycyny (powodować zmniejszenie stężenia maksymalnego, bez wpływu na całkowitą dostępność biologiczną) i dlatego nie powinny być stosowane jednocześnie z antybiotykiem; azytromycynę należy przyjmować co najmniej 1 godzinę przed lub 2 godziny po przyjęciu leków zobojętniających sok żołądkowy; • digoksyna i kolchicyna; preparat może powodować zwiększenie stężenia i nasilenie działań toksycznych stosowanej równolegle digoksyny i kolchicyny; u chorych stosujących równolegle digoksynę należy monitorować jej stężenie we krwi a chory powinien pozostawać pod obserwacją kliniczną; • zydowudyna; azytromycyna może powodować zwiększenie stężenia czynnego metabolitu zydowudyny w niektórych komórkach krwi obwodowej, co może być korzystne dla chorych; • astemizol, alfentanyl; antybiotyk może nasilać działanie tych leków; • statyny (np. atorwastatyna); ryzyko wystąpienia rabdomiolizy, zespołu objawów związanych z rozpadem mięśni poprzecznie prążkowanych; • cisapryd; ryzyko wydłużenia odstępu QT w zapisie EKG i wystąpienia zaburzeń typu torsade de pointes, stanowiących bezpośrednie zagrożenie życia; • doustne leki przeciwzakrzepowe z grupy pochodnych kumaryny (np. warfaryna); azytromycyna może nasilać działanie leków przeciwzakrzepowych; w okresie stosowania antybiotyku należy regularnie kontrolować parametry krzepnięcia krwi (oznaczanie czasu protrombinowego); w razie potrzeby lekarz dostosuje dawkowanie tych leków; • cyklosporyna; azytromycyna może nasilać toksyczność cyklosporyny; jeżeli konieczne jest jej równoległe stosowanie lekarz zaleci monitorowanie stężenia cyklosporyny we krwi i odpowiednio zmodyfikuje stosowaną dawkę; • nelfinawir; możliwe zwiększenie stężenia azytromycyny; nie obserwowano klinicznie istotnych działań niepożądanych; • ryfabutyna; równoległemu stosowaniu azytromycyny i ryfabutyny może towarzyszyć zmniejszenie liczby granulocytów obojętnochłonnych (neutrofilów), czyli neutropenia, choć nie potwierdzono związku przyczynowego z jednoczesnym stosowaniem obu leków; • terfenadyna; nie można wykluczyć ryzyka wystąpienia interakcji; • teofilina; należy obserwować, czy nie występują objawy świadczące o zwiększaniu się stężenia teofiliny we krwi. Jakie działania niepożądane mogą wystąpić przy stosowaniu Azitrox 500 - tabletki powlekane? Jak każdy lek, również Azitrox 500 może powodować działania niepożądane, chociaż nie wystąpią one u wszystkich chorych stosujących ten preparat. Pamiętaj, że oczekiwane korzyści ze stosowania leku są z reguły większe, niż szkody wynikające z pojawienia się działań niepożądanych. Najczęściej możliwe: biegunka, nudności, wymioty, bóle brzucha, ból głowy, zmiany w obrazie krwi i badaniach diagnostycznych (zmniejszenie liczby limfocytów, zwiększenie liczby eozynofili, bazofili, monocytów, neutrofilów, zmniejszenie stężenia wodorowęglanów we krwi). Niezbyt często: nadkażenia opornymi bakteriami i drożdżakami (stany zapalne błon śluzowych żołądka i jelit, gardła, zapalenie płuc, zapalenie pochwy i inne), leukopenia/neutropenia (zmniejszenie liczby leukocytów/granulocytów obojętnochłonnych czyli neutrofilów), eozynofilia, zmniejszenie łaknienia, jadłowstręt, niepokój, nerwowość, bezsenność, zawroty głowy, senność, parestezje, zawroty głowy, zaburzenia widzenia, zaburzenia słuchu, uczucie kołatanie serca, duszność, krwawienie z nosa, zaparcia, wzdęcia, niestrawność, zapalenie żołądka, suchość w jamie ustnej, odbijanie, nadmierne wydzielanie śliny, refluks żołądkowy, zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, bóle mięśni, kości i stawów, zapalenie kości i stawów, ból nerek, bolesne oddawanie moczu, krwotok z dróg rodnych, zaburzenia jąder, uczucie rozbicia, gorączka, astenia, ból w klatce piersiowej, zmęczenie, obrzęki, zaburzenia parametrów czynnościowych wątroby, zaburzenia elektrolitowe, zwiększenie stężenia mocznika i kreatyniny we krwi, zwiększenie stężenia glukozy, zmiany w obrazie krwi. Rzadko zaburzenia czynności wątroby, żółtaczka cholestatyczna. Częstość nieznana: rzekomobłoniaste zapalenie jelit (objawiające się biegunką), małopłytkowość, niedokrwistość hemolityczna, agresja, niepokój, stany splątania, zaburzenia orientacji, omamy, omdlenia, drgawki, pobudzenie psychoruchowe, zaburzenia czucia (niedoczulica), węch opaczny, utrata węchu, utrata smaku, szumy uszne, zaburzenia słuchu, głuchota, miastenia, wydłużenie odstępu QT w zapisie EKG, komorowe zaburzenia rytmu serca, zaburzenia rytmu serca typu torsade de pointes, niedociśnienie tętnicze, zapalenie trzustki, przebarwienie języka, niewydolność wątroby, żółtaczka, piorunujące zapalenie wątroby, martwica wątroby, miopatia, ostra niewydolność nerek, śródmiąższowe zapalenie nerek. Ponadto możliwe reakcje nadwrażliwości, w tym: pokrzywka, wykwity skórne, wysypka, świąd, nadwrażliwość na światło, suchość skóry, nadmierna potliwość. Może wystąpić obrzęk naczynioruchowy (możliwy utrudniający oddychanie obrzęk ust, języka, gardła i krtani), reakcje anafilaktyczne i wstrząs anafilaktyczny a także, ciężkie reakcje skórne takie jak rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa i Johnsona, martwica toksyczna rozpływna naskórka, reakcja polekowa z eozynofilią i objawami układowymi, ostra uogólniona osutka krostkowa. Jeżeli wystąpią pierwsze objawy którejkolwiek z powyższych reakcji nadwrażliwości, należy natychmiast skonsultować się z lekarzem. Przeczytaj też artykuły Angina Nieżyt nosa Ostre i przewlekłe zapalenie błony śluzowej nosa i zatok przynosowych u dzieci Zapalenie cewki moczowej Zapalenie płuc Inne preparaty na rynku polskim zawierające azytromycyna Azibiot (tabletki powlekane) Azimycin (tabletki powlekane) Azithromycin Aurovitas (tabletki powlekane) Azithromycin Genoptim (tabletki powlekane) Azithromycin Krka (tabletki powlekane) AzitroLEK (proszek do sporządzania zawiesiny doustnej) AzitroLEK (tabletki powlekane) AzitroLEK 250 (tabletki powlekane) AzitroLEK 500 (tabletki powlekane) Azycyna (granulat do sporządzania zawiesiny doustnej) Azycyna (tabletki powlekane) Azyter (krople do oczu, roztwór) Bactrazol (tabletki powlekane) Macromax (tabletki powlekane) Nobaxin (tabletki powlekane) Sumamed (kapsułki twarde) Sumamed (proszek do sporządzania zawiesiny doustnej) Sumamed (tabl. do sporz. zaw. doustnej) Sumamed (tabletki powlekane) Sumamed forte (proszek do sporządzania zawiesiny doustnej)

antybiotyk na 3 dni